وقتي کسي رو دوس داري، حاضري جون فـــداش کـــني
حـــاضري دنيـــا رو بــــدي، فقط يــه بار نيــــگاش کــني
بــــه خـــــاطرش داد بــــزني، به خــــاطرش دروغ بــگي
رو همـهچي خـــط بــــکشي، حـــتّي رو بــــرگِ زنـــدگـي
وقــتي کــــسي تو قلـــبته، حــــاضري دنيـــــا بــــد بـــاشه
فقـــط اونــــي کـــه عشـــــقته، عــــاشقي رو بلــــد بـــاشه
قيــــــد تمــــومــه دنيــــارو بــــه خــــاطرِ اون مـــيزنــي
خـــيلي چــــيزارو ميشــــکني، تــــا دلِ اونـــو نشــــکني
حــــاضري که بـــگذري از دوســــتاي امــروز و قــــديم
امّــــا صــــداشو بشنوي، شـب، از ميـــون دوتـــا ســـــيم
حــــاضري قلـبِ تـــو بـاشه، پـــيش چـــشاي اون گــــرو
فقـــــط خــــدا نــــکرده اون يــــه وقـــت بـــهت نَگِه برو
حاضري هـرچي دوس نداشت، به خاطرش رهـا کــــني
حســــابـتو، حســــابـي از مــــَردم شــــهر جـــــدا کــــني
حــــاضري حــــرف قانونو، ســــاده بـــذاري زيـرپـــات
بــه حــــرفِ اون گـــوش کني و به حـــرفِ قلبِ باوفات
وقتي بشـــــينه بـــه دلـــت، از همـه دنيــــا مـــيگــــذري
تـــــولّــــد دوبـــــارتــــه، اســــمشو وقــــــتي مـــيبـــري
حــــاضري جــــونتو بدي، يه خار توي دســــاش نــــره
حــــتّي يــــه ذرّه گردوخاک تـــو معبدِ چـــــشاش نــــره
حــــاضري مســــخرت کُـــنن تــــمام آدمــــــاي شــــــهر
امّــــا نبيني اون باهـات کرده واســــه يــه لـــحظه قـــهر
حــــاضري هـــر جا که بري به خــــاطرش گريــه کني
بـــگي کـــه محتاجشي و بـــه شـــونههاش تــــــکيه کني
حــــاضري که به خــــاطرِ خواستنِ اون ديــــوونه شي
رو دســـتِ مجنون بزني، بـا غصّهها، همـــــخونه شي
حــــاضري مَردم همـشون، تـــو رو بــا دس نشون بِدن
ديـــوونـــههاي دورهگرد، واســــه تـــو دس تـکون بِدن
حــــاضري اعتبار تــــو بـــه خـــــاطرش خـــراب کُنن
کـــار تـــو به کســي بِدن، جـــات اونــو انتــــخاب کُنن
حــــاضري که بــــگذري از شهرت و اســــم و آبروت
مـــهم نباشه که کــــسي، نخــــواد بشينه رو بــــه روت
وقــــتي کســــي تـــو قلبته، يــــه چــــيز قيمــــتي داري
ديـــــگه بــــه چشمت نميياد، اگـــــر که ثـروتي داري
حـــــاضري هـــرچي بشــنوي، حــــتّي اگه ســـرزنشه
بـــه خـــاطر اون کـــسي که خيلي بـــرات بــــ ارزشه
حـــــاضري هــر روز ســر اون با آدما دعـــــوا کنـي
غـــــرور تـــــو بشـــکني و باز خـودتو رســـــوا کني
حـــاظري که به خاطرش پـاشي بري ميدون جنــــگ
عـــــاشق بــاشي، امّا بـازم بگيري دستت يه تفنــــگ
حاظري هر چي گل داريم، دونه به دونه بشمــــــري
بســـــوزي از تب نـــگاش اسمشو وقتي مـــييــــاري
حــــاظري هـــر کي جزاونو ســــاده فرامـــوش کنـي
پشتِ سرت هر چي ميگن چيزي نگي، گـوش بکني
حــــاضري هر چي که داري، بيان و از تــو بگيرن
پــــــرندههاي شـــهرتون دونـــه بــه دونـــه بمــــيرن
حــــاضري که بـــگذري از مقررات و دين و درس
وقتي کسي رو دوس داري، معني نميده ديگه ترس
وقــــتي کسي رو دوس داري صـــاحب کلّي ثروتي
نــــذار کـــه از دستت بره، اين گنجِ خـــــيلي قيمتي
نظرات شما عزیزان:
ye dust 
ساعت22:05---13 تير 1391
kheili ali bud dijam
مهدی 
ساعت20:31---11 تير 1391
بیراهه هم برای خودش راهیست
وقتی قرار باشد مرا به
تـــــــــــــو
برساند.....
پاسخ:
قشنگ بود ممنون که سر زدید.
|